ерэтык 1 значэнняў

-1-

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы

ерэты́к, -а́, мн. -о́ў, м. Паслядоўнік ерасі (у 1 знач.).

|| ж. ерэты́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.

|| прым. ерэты́чны, -ая, -ае.

Слоўнік беларускай мовы

ерэты́к -ка́, -ку́, -ко́ў

Граматычны слоўнік назоўніка

ерэты́к м. ерэты́к, РВ ерэтыка́, ДМ ерэтыку́, ерэтыко́м; мн. ерэтыкі́, РВ ерэтыко́ў, ерэтыка́м, ерэтыка́мі, ерэтыка́х

Арфаграфічны слоўнік (Наша Ніва)

ерэты́к -ка́