ікол 1 значэнняў

-1-

Арфаграфічны слоўнік (Наша Ніва)

іко́л ікла́

Жывёльны свет

ікол, зуб, які знаходзіцца паміж разцамі і перадкарэннымі зубамі ў дзікоў.

іко́л м., ікл м., і́кал м., ікло́ н., кло н., і́кла ж. — паўдн.-зах. д., зах.-пал. г. (ЛАБНГ, ТС, Мат. Гарадз., ЛП, Янкоўскі),
якло́ н. — Драг. (ЛАБНГ),
кел м. — Іўеў., Лід. (ЛАБНГ),
ікла́ч м. — Лід., Іўеў., Малар. (ЛАБНГ),
клач м. — Малар. (ЛАБНГ),
клык м. — паўн.-усх. д. (ЛАБНГ),
ільць м. — Навагр., Дзятл., Ваўк. (ЛАБНГ, НС),
ваўча́й м. — Воран. (Мат. Гарадз.).

Слоўнік беларускай мовы

іко́л ікла́, -ле́, -ло́ў

Граматычны слоўнік назоўніка

іко́л м. НВ іко́л, ікла́, іклу́, ікло́м, ікле́; мн. НВ іклы́, ікло́ў, ікла́м, ікла́мі, ікла́х