юс, -а, мн. -ы, -аў, м. Назва дзвюх літар у стараславянскім алфавіце, якія абазначалі насавыя галосныя. Юс вялікі (абазначаў гук «о» насавое). Юс малы (абазначаў гук «е» насавое).
Краёвы слоўнік усходняй Магілеўшчыны
юс, выкл. Юсь (вокрык на свіней). Юс! Каб вас воўк - усі грады парылі. Арцёмаўка Міласл.