юрыць 1 значэння -1- Граматычны слоўнік дзеясловаСлоўнік беларускай мовы Граматычны слоўнік дзеяслова юры́ць незак. юру́, юры́ш, юры́ць, юры́м, юрыце́, юра́ць; юры́, юры́це; юры́ў, юры́ла, юры́лі Слоўнік беларускай мовы юры́ць незак., юру́, юры́ш, юры́ць, юра́ць