юнак 1 значэнняў

-1-

Арфаграфічны слоўнік (Наша Ніва)

юна́к -ка́ М -ку́

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы

юна́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м. Чалавек мужчынскага полу ва ўзросце паміж маленствам і даросласцю.

|| прым. юна́цкі, -ая, -ае і (разм.) юна́чы, -ая, -ае.

Слоўнік беларускай мовы

юна́к -ка́, -ку́, -ко́ў

Граматычны слоўнік назоўніка

юна́к м. юна́к, РВ юнака́, ДМ юнаку́, юнако́м; мн. юнакі́, РВ юнако́ў, юнака́м, юнака́мі, юнака́х