утончаны 1 значэння

-1-

Слоўнік беларускай мовы

уто́нчаны

Граматычны слоўнік прыметніка, займенніка, лічэбніка, прыслоўя

уто́нчаны Н уто́нчаны (-ая, -ае), Р уто́нчанага (-ай/ае, -ага), Д уто́нчанаму (-ай, -аму), В уто́нчаны (-ую, -ае), Т уто́нчаным (-ай/аю, -ым), М уто́нчаным (-ай, -ым); мн. НВ уто́нчаныя, РМ уто́нчаных, Д уто́нчаным, Т уто́нчанымі