услу́жлівы

услужлівы, які ахвотна робіць каму-н. паслугі.

паслу́жны прым., прыслу́жны прым., даго́длівы прым. — мясц. (Станкевіч, Насовіч),
выслу́жны прым. — Віл. (СЦБ),
услу́жны прым. — Астр., Гарадз., Лід., Лаг. (СПЗБ),
уго́дны прым. — Віл. (СПЗБ).

услу́жлівы

услу́жлівы Н услу́жлівы (-ая, -ае), Р услу́жлівага (-ай/ае, -ага), Д услу́жліваму (-ай, -аму), В услу́жлівага/ы (-ую, -ае), Т услу́жлівым (-ай/аю, -ым), М услу́жлівым (-ай, -ым); мн. Н услу́жлівыя, РМ услу́жлівых, Д услу́жлівым, В услу́жлівых/ыя, Т услу́жлівымі