упражыць 1 значэння

-1-

Граматычны слоўнік дзеяслова

упра́жыць зак., што упра́жу, упра́жыш, упра́жыць, упра́жым, упра́жыце, упра́жаць; упра́ж, упра́жце; упра́жыў, упра́жыла, упра́жылі; упра́жаны; упра́жыўшы

Слоўнік беларускай мовы

упра́жыць зак., -жу, -жыш, -жыць, -жаць