упорны 1 значэння

-1-

Слоўнік беларускай мовы

упо́рны

Граматычны слоўнік прыметніка, займенніка, лічэбніка, прыслоўя

упо́рны Н упо́рны (-ая, -ае), Р упо́рнага (-ай/ае, -ага), Д упо́рнаму (-ай, -аму), В упо́рнага/ы (-ую, -ае), Т упо́рным (-ай/аю, -ым), М упо́рным (-ай, -ым); мн. Н упо́рныя, РМ упо́рных, Д упо́рным, В упо́рных/ыя, Т упо́рнымі