трохкамплектны 1 значэння

-1-

Слоўнік беларускай мовы

трохкампле́ктны

Граматычны слоўнік прыметніка, займенніка, лічэбніка, прыслоўя

трохкампле́ктны Н трохкампле́ктны (-ая, -ае), Р трохкампле́ктнага (-ай/ае, -ага), Д трохкампле́ктнаму (-ай, -аму), В трохкампле́ктны (-ую, -ае), Т трохкампле́ктным (-ай/аю, -ым), М трохкампле́ктным (-ай, -ым); мн. НВ трохкампле́ктныя, РМ трохкампле́ктных, Д трохкампле́ктным, Т трохкампле́ктнымі