расстрачыць 1 значэння -1- Граматычны слоўнік дзеясловаСлоўнік беларускай мовы Граматычны слоўнік дзеяслова расстрачы́ць зак., што расстрачу́, расстро́чыш, расстро́чыць, расстро́чым, расстро́чыце, расстро́чаць; расстрачы́, расстрачы́це; расстрачы́ў, расстрачы́ла, расстрачы́лі; расстро́чаны; расстрачы́ўшы Слоўнік беларускай мовы расстрачы́ць зак., -чу́, расстро́чыш, -чыць, -чым, -чыце, -чаць