распусны 1 значэнняў

-1-

Арфаграфічны слоўнік (Наша Ніва)

распу́сны

Чалавек

распусны, які вызначаецца маральнай разбэшчанасцю.

распу́снік м., распу́сніца ж. — віц.-маг. г., Чэрв. р., Лаг. (Бялькевіч, Варлыга, Каспяровіч, Насовіч, Шатэрнік, Станкевіч),
распу́ста м. і ж. — усх.-маг. р., Стол. (ТС, Бялькевіч, Юрчанка),
рэ́спуст м. — Карэл. (ЖНС),
ро́спуст м. — Клецк. (НЛ),
распу́сны прым. — віц.-маг. г., Чэрв. р. (Каспяровіч, Насовіч, Станкевіч, Шатэрнік),
распушчо́нік м., распушчо́ніца ж. — Лаг., Смален. р. (Варлыга, Дабравольскі),
распу́шчаны дзеепрым. — Стол. (ТС),
распу́ціца ж. перан. — Стол. (ТС),
бяспу́ціца ж. — мясц. (Насовіч),
распу́тлівы прым. — усх.-маг. р. (Юрчанка),
круця́га ж. — усх.-маг. р. (Юрчанка),
круця́ка ж. асудж. — Віл. (СПЗБ),
на́крутка ж. — Бял. (Яўсееў),
круця́шчы прым. — усх.-маг. р., Пух. (СЦБ, Юрчанка),
пацяга́нка ж. — віц.-маг. г. (Каспяровіч, Станкевіч),
цяга́шчы прым. — усх.-маг. р. (Юрчанка),
бадзя́ўка ж. — віц.-маг. г., Круп. (НС, Каспяровіч, Станкевіч),
блу́днік м. асудж., блу́дніца ж. асудж. — Раг., Віл. (СПЗБ),
аблу́д м. — Жытк. (ТС),
блудзя́шчы прым. — Стол. (ТС),
гулявы́ прым. — віц.-маг. г. (Каспяровіч),
гуля́ка м. — Валож., Віл. (СПЗБ),
гуля́шчая ж. — Зах.-бран. р., Чач. (Растаргуеў, Мат. апыт.),
бры́нда ж. лаянк. — Бял. (Яўсееў),
дры́нда ж. — Бял. (Яўсееў),
ры́нда ж. — Зах.-бран. р. (Растаргуеў),
шлы́нда ж. — Зах.-бран. р. (Растаргуеў),
шлю́ндра ж. — Зах.-бран. р. (Растаргуеў),
разбэ́шчаны прым. — Лаг. (Варлыга),
вярця́шчы прым. — усх.-маг. р. (Юрчанка),
хаба́л м., хабёл м. — віц.-маг. г. (Каспяровіч),
ха́баль м. — Стол. (ТС),
ба́хыр м., ба́хурка ж. — усх.-маг. р. (Бялькевіч),
жу́ржа ж. лаянк. — Лоеў., Чач. (Янкова, Мат. апыт.),
жлябо́ўка ж. — віц.-маг. г. (Каспяровіч, Станкевіч),
ку́хта ж. пагард. — Гарадз. р., Слон. (Н. сл-сць, Цыхун),
марцэ́ля ж. — Клецк. (НЛ),
патаску́ха ж. — Зах.-бран. р., Чач. (Растаргуеў, Мат. апыт.),
хві́сля ж., фі́сля ж. — Стол. (ТС),
хала́йстра ж. — віц.-маг. г. (Каспяровіч),
ца́хна ж. — Лаг. (Варлыга),
шэ́льма ж., шальмава́ты прым. — Лаг. (Варлыга).

Слоўнік беларускай мовы

распу́сны

Граматычны слоўнік прыметніка, займенніка, лічэбніка, прыслоўя

распу́сны Н распу́сны (-ая, -ае), Р распу́снага (-ай/ае, -ага), Д распу́снаму (-ай, -аму), В распу́снага (-ую, -ае), Т распу́сным (-ай/аю, -ым), М распу́сным (-ай, -ым); мн. Н распу́сныя, РВМ распу́сных, Д распу́сным, Т распу́снымі