разлюбіць 1 значэння

-1-

Граматычны слоўнік дзеяслова

разлюбі́ць зак., каго-што разлюблю́, разлю́біш, разлю́біць, разлю́бім, разлю́біце, разлю́бяць; разлюбі́, разлюбі́це; разлюбі́ў, разлюбі́ла, разлюбі́лі; разлю́блены; разлюбі́ўшы

Слоўнік беларускай мовы

разлюбі́ць зак., -блю́, разлю́біш, -біць, -бім, -біце, -бяць