разбоўтаць 1 значэння -1- Граматычны слоўнік дзеясловаСлоўнік беларускай мовы Граматычны слоўнік дзеяслова разбо́ўтаць зак., што разбо́ўтаю, разбо́ўтаеш, разбо́ўтае, разбо́ўтаем, разбо́ўтаеце, разбо́ўтаюць; разбо́ўтай, разбо́ўтайце; разбо́ўтаў, разбо́ўтала, разбо́ўталі; разбо́ўтаны; разбо́ўтаўшы Слоўнік беларускай мовы разбо́ўтаць зак., -аю, -аеш, -ае, -аюць