рабро 1 значэнняў

-1-

Жывёльны свет

рабро, дугападобная вузкая косць, якая ідзе ад хрыбетніка да грудной косці.

рабро́ н., рабры́на ж. — агульн., за выключэннем паўн.-зах. з. (ЛАБНГ, СПЗБ, З нар. сл.),
парэ́брына ж. — паўдн.-усх. з. (ЛАБНГ),
жабрына́ ж. — паўн.-зах. з. (ЛАБНГ),
жэ́бры мн., жо́бры мн. — Іўеў., Астр., Смарг., Вілен. р. (ЛАБНГ, СПЗБ),
жабе́ркі мн. — Смарг. (ЛАБНГ),
ска́ба ж., ска́бка ж., ска́біна ж. — паўн.-зах. з. (ЛАБНГ, ЖС, Цыхун, Сцяшковіч),
скабуры́на ж. — Дзятл. (ЖС),
драбі́на ж., дра́бы мн. — мясц. (Насовіч).

Чалавек

рабро, дугападобная вузкая косць, якая ідзе ад хрыбетніка да грудной косці.

рабро́ н. — агульн. (СПЗБ, ТС, Цыхун, Мат. апыт.),
ро́бра мн. — паўн.-зах. з. (СПЗБ),
рэ́бры мн. — паўн.-зах. з., Зах.-бран. р. (СПЗБ, Растаргуеў),
рабры́на ж. — Слон., Чэрв., Добр., Браг. (Мат. Гарадз., Мат. Гом., Шатэрнік),
пярэ́брына ж. — Чач., Смален. р. (Насовіч, Дабравольскі, Мат. апыт.),
дра́бы мн. — Сен., Віц., Смарг., Докш., Чэрв. (Мат. дыял. сл., Каспяровіч, Станкевіч, Насовіч),
дры́бы мн. — Мсцісл. (Юрчанка),
дэ́рбы мн. — Пух. (СЦБ),
жэ́бры мн. — Астр. (Мат. Гарадз.),
ска́ба ж., ска́бы мн. — паўн.-зах. з., Віц. (СПЗБ, Мат. Гарадз., Каспяровіч).

Слоўнік беларускай мовы

рабро́ -ры́, мн. рэ́бры, -раў; з ліч. 2, 3, 4 - рабры́

Граматычны слоўнік назоўніка

рабро́ н. НВ рабро́, рабра́, рабру́, рабро́м, рабры́; мн. НВ рэ́бры (з ліч. 2, 3, 4 рабры́), рэ́браў, рэ́брам, рэ́брамі, рэ́брах

Арфаграфічны слоўнік (Наша Ніва)

рабро́ мн. рэ́бры