рабро, дугападобная вузкая косць, якая ідзе ад хрыбетніка да грудной косці.
рабро́ н. — агульн. (СПЗБ, ТС, Цыхун, Мат. апыт.),
ро́бра мн. — паўн.-зах. з. (СПЗБ),
рэ́бры мн. — паўн.-зах. з., Зах.-бран. р. (СПЗБ, Растаргуеў),
рабры́на ж. — Слон., Чэрв., Добр., Браг. (Мат. Гарадз., Мат. Гом., Шатэрнік),
пярэ́брына ж. — Чач., Смален. р. (Насовіч, Дабравольскі, Мат. апыт.),
дра́бы мн. — Сен., Віц., Смарг., Докш., Чэрв. (Мат. дыял. сл., Каспяровіч, Станкевіч, Насовіч),
дры́бы мн. — Мсцісл. (Юрчанка),
дэ́рбы мн. — Пух. (СЦБ),
жэ́бры мн. — Астр. (Мат. Гарадз.),
ска́ба ж., ска́бы мн. — паўн.-зах. з., Віц. (СПЗБ, Мат. Гарадз., Каспяровіч).