ордэнордэнордэн 1 значэння

-1-

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы

о́рдэн,

о́рдэн1, -а, мн. -ы, -аў, м. Асобы знак узнагароды за выдатныя заслугі.
О. Кастуся Каліноўскага. О. Маці.

|| прым. о́рдэнскі, -ая, -ае.
Ордэнская стужка.

о́рдэн2, -а, мн. -ы, -аў, м. Арганізацыя, таварыства з пэўным статутам (манаская або, у сярэднія вякі, рыцарская і г.д.).
О. езуітаў.

|| прым. о́рдэнскі, -ая, -ае.