набурчаць 1 значэння

-1-

Граматычны слоўнік дзеяслова

набурча́ць зак., на каго-што набурчу́, набурчы́ш, набурчы́ць, набурчы́м, набурчыце́, набурча́ць; набурчы́, набурчы́це; набурча́ў, набурча́ла, набурча́лі; набурча́ўшы

Слоўнік беларускай мовы

набурча́ць зак., -чу́, -чы́ш, -чы́ць, -чы́м, -чы́це, -ча́ць