маршчыністы 1 значэння

-1-

Чалавек

маршчыністы, пакрыты маршчынамі.

маршчы́ністы прым. — Чэрв. (ЛАБНГ),
маршча́ты прым. — Брасл., Люб., Уздз., Лаг. (СПЗБ, СЦБ, Мат. мен.-мал., Варлыга, ЖНС),
маршча́вы прым. — Верхнядзв. (СПЗБ),
мо́рхлы прым. — Стол., Жытк. (ТС),
марска́ты прым. — Гарадз. (СРЛГ),
маракла́ты прым. — Кобр. (ЛАБНГ),
сімаса́ты прым. — (ЛАБНГ),
жабава́ты прым. — мясц. (Насовіч),
жабу́ха ж. — мясц. (Насовіч),
згрыбе́лы прым. — Маг. (Бялькевіч),
старкава́ты прым. — Уздз. (Мат. мен.-мал.),
караба́ты прым. — Чэрв. (Станкевіч),
карпа́ты прым. — Валож. (Станкевіч),
пахарабу́шчаны прым. — Стол. (ТС).

Слоўнік беларускай мовы

маршчы́ністы

Граматычны слоўнік прыметніка, займенніка, лічэбніка, прыслоўя

маршчы́ністы Н маршчы́ністы (-ая, -ае), Р маршчы́ністага (-ай/ае, -ага), Д маршчы́ністаму (-ай, -аму), В маршчы́ністага/ы (-ую, -ае), Т маршчы́ністым (-ай/аю, -ым), М маршчы́ністым (-ай, -ым); мн. Н маршчы́ністыя, РМ маршчы́ністых, Д маршчы́ністым, В маршчы́ністых/ыя, Т маршчы́ністымі