затармазіць 1 значэння -1- Граматычны слоўнік дзеясловаСлоўнік беларускай мовы Граматычны слоўнік дзеяслова затармазі́ць зак., што затармажу́, затармо́зіш, затармо́зіць, затармо́зім, затармо́зіце, затармо́зяць; затармазі́, затармазі́це; затармазі́ў, затармазі́ла, затармазі́лі; затармо́жаны; затармазі́ўшы Слоўнік беларускай мовы затармазі́ць зак., затармажу́, затармо́зіш, -зіць, -зім, -зіце, -зяць