гаўклі́выН гаўклі́вы (-ая, -ае), Р гаўклі́вага (-ай/ае, -ага), Д гаўклі́ваму (-ай, -аму), В гаўклі́вага (-ую, -ае), Т гаўклі́вым (-ай/аю, -ым), М гаўклі́вым (-ай, -ым); мн. Н гаўклі́выя, РВМ гаўклі́вых, Д гаўклі́вым, Т гаўклі́вымі
Слоўнік адметнай лексікі
гаўклівы -ая, -ае. Які гаўкае, брэша.
Пашкадаваўшы «поруганную Родину», Іван Іванавіч з прафесарскай асацыятыўнасцю заўважыў, што Уладзімір Вольфавіч адкрыў расейцам вочы на тое, што слон абложаны гаўклівымі моськамі, якія слану даўно надакучылі. (ЛіМ. 31.12.1993)