брынчаць 1 значэння

-1-

Арфаграфічны слоўнік (Наша Ніва)

брынча́ць

Граматычны слоўнік дзеяслова

брынча́ць незак. брынчу́, брынчы́ш, брынчы́ць, брынчы́м, брынчыце́, брынча́ць; брынчы́, брынчы́це; брынча́ў, брынча́ла, брынча́лі

Слоўнік беларускай мовы

брынча́ць і брынчэ́ць незак., -чу́, -чы́ш, -чы́ць, -чы́м, -чыце́, -ча́ць