бружмель 1 значэння

-1-

Раслінны свет

бружмель, кустовая расліна з папарна размешчаным лісцем і рознакаляровымі духмянымі кветкамі.

бружме́ль м. — Гарадз. р., Віц. р., усх.-маг. р. (Насовіч, Бялькевіч, Верас, Кісялеўскі, Каспяровіч, Станкевіч, Ластоўскі),
бружме́ліна ж. — мясц. (Ластоўскі),
бружме́нь м. — Гарадз. р. (Верас, Станкевіч),
бружэ́ліна ж. — Віц. р. (Кісялеўскі, Ластоўскі),
бружне́ўнік м. — Мен. р. (Кісялеўскі),
бражджэ́ль м. — Верхнядзв., Смарг., Вілен. р. (СПЗБ, НС),
брузге́ль м. — Слон. (Мат. апыт.),
брызге́ль м. — Слон. (Мат. апыт.),
бруслё́н м. — Гарадз. р. (Верас, Станкевіч),
браската́ ж. — Свісл. (СПЗБ),
жы́маласць ж. — Мсцісл. (Бялькевіч, Кісялеўскі, ЭСБМ),
жы́ламаць ж. — Маг. р. (Насовіч, Юрчанка),
жы́лямасць ж. — Смален. р. (Кісялеўскі),
жы́ламатнік м. — усх.-маг. р. (Насовіч),
жаламу́сцік м. — Віц. р. (Каспяровіч, ЭСБМ),
жыламу́сцін м. — Віц. р. (Каспяровіч),
жаламу́дзіна ж. — Віц. р. (Каспяровіч),
сухадрэ́ўца н. — Ушацк. (ЖС),
сухадрэ́ўка н. — Віц. р. (Кісялеўскі),
дрэ́ва сухо́е — Гарадз. р. (Кісялеўскі),
свідзі́на ж. — Гарадз. р. (Кісялеўскі),
шмо́ўдзіна ж. — Стол. (ТС).

Слоўнік беларускай мовы

бружме́ль -лю, -лі

Граматычны слоўнік назоўніка

бружме́ль м. НВ бружме́ль, РД бружме́лю, бружме́лем, бружме́лі