бедачына 1 значэння -1- Слоўнік беларускай мовыГраматычны слоўнік назоўніка Слоўнік беларускай мовы бедачы́на м. Д -ну, Т -нам, М -не, ж. ДМ -не, Т -най і -наю, мн. Р -н Граматычны слоўнік назоўніка бедачы́на м. і ж., м.: бедачы́на, бедачы́ны, ДВ бедачы́ну, бедачы́нам, бедачы́не; ж.: бедачы́на, бедачы́ны, ДМ бедачы́не, бедачы́ну, бедачы́най (-аю); мн. для абодвух: бедачы́ны, РВ бедачы́н, бедачы́нам, бедачы́намі, бедачы́нах