аса 1 значэнняў

-1-

Арфаграфічны слоўнік (Наша Ніва)

аса́

Жывёльны свет

аса, перапончатакрылае джалячае насякомае з яркім паласатым брушкам, якое корміцца павукамі, насякомымі і іх лічынкамі, нектарам і пылком раслін.

аса ж. — Старадарож., Люб., Смарг., Глыб., Беластоц. р. (ЛАБНГ, СПЗБ, Мат. апыт.),
асва́ ж. — паўн. і часткова паўн.-зах. з. (ЛАБНГ, СЦБ, Мат. мен.-мал., Насовіч, Бялькевіч, Дабравольскі),
о́сва ж. — Віл., Докш. (СЦБ, Мат. мен.-мал.),
во́сва ж. — Лаг., Дубр., Гор., Слаўг., Карм. (ЛАБНГ, СЦБ, Мат. мен.-мал., Мат. апыт.),
во́спа ж. — віц.-маг. г. (ЛАБНГ, Каспяровіч, Мат. апыт.),
во́сма ж. — Валож. (СЦБ),
о́ксва ж. — Валож. (СЦБ),
во́скла ж. — Віл., Паст. (СПЗБ),
во́сла ж. — Віл., Кругл. (ЛАБНГ),
васла́ ж. — Віл. (СПЗБ),
важва́ ж. — Астр., Малад. (АЛА, СПЗБ),
акспа́ ж. — Паст. (ЛАБНГ),
вы́сва ж. — Смален. р. (Дабравольскі),
во́сял м. — Малад. (ЛАБНГ),
асвя́нка ж. — Мядз. (ЛАБНГ),
шу́ршала ж. — Воран. (ЛАБНГ),
ра́бка ж. — Стол. (ТС).

Слоўнік беларускай мовы

аса́ асе́, мн. во́сы, вос

Граматычны слоўнік назоўніка

аса́ ж. аса́, асы́, ДМ асе́, асу́, асо́й (-о́ю); мн. во́сы (з ліч. 2, 3, 4 асы́), РВ вос, во́сам, во́самі, во́сах