араты 1 значэння

-1-

Арфаграфічны слоўнік (Наша Ніва)

ара́ты -тага

Чалавек

араты, той, хто апрацоўвае, арэ зямлю; земляроб.

ара́ты м. — цэнтр. з., спарадычна паўн. р. (ЛАБНГ, СПЗБ, Мат. Гарадз., Каспяровіч, Станкевіч, Шатэрнік),
гара́ты м. — Іўеў., Навагр., Карэл., Дзятл. (ЛАБНГ, СПЗБ),
ара́тай м. — Лун., Нараўл. (ЛАБНГ),
арата́й м. — Карэл., Рэч., Лельч., Вілен. р. (ЛАБНГ, СПЗБ, НЛ, Мат. Гом., Кучук),
гара́тай м. — Дзятл. (ЛАБНГ),
гарата́й м. — Воран., Шчуч., Пух. (ЛАБНГ, СПЗБ, Мат. Гарадз., З нар. сл.),
варата́й м. — Жытк. (Н. сл-сць),
рата́й м. — паўн.-зах. з., зах.-пал. г., усх.-маг. р., цэнтральная частка пал. р., Беластоц. р. (ЛАБНГ, ТС, СПЗБ, Мат. Гарадз., Мат. Гом., ДСБ, ЖС, З нар. сл., Бялькевіч, Кучук, Мат. апыт.),
арта́й м. — пераважна заходняя частка паўн.-зах. з. (ЛАБНГ, СПЗБ, Мат. Гарадз., СЦБ, ЖС, ЖНС, Мат. мен.-мал., Н. сл-сць, Станкевіч),
гарта́й м. — Паст., Воран., Вілен. р. (СПЗБ, Шаталава),
арто́ліс м. — Гарадз. (Сл. Гарадз.),
ара́ннік м. — Слаўг., Зэльв. (ЛАБНГ, Н. сл-сць, Сцяцко),
гара́ннік м. — Зэльв. (ЛАБНГ, Мат. Гарадз.),
гаранні́к м. — Івац. (ЛАБНГ),
ара́тнік м. — Лельч. (ЛАБНГ),
артні́к м. — Саліг. (Н. сл-сць),
ара́таль м. — Калінк. (ЛАБНГ),
арэ́ц м. — усх.-маг. р., Беш., Пол., Жытк., Браг. (ЛАБНГ, ТС, Мат. Гом., НЛ, Бялькевіч),
ара́ч м. — Берасц. (ЛАБНГ, ДСБ),
гара́ч м. — Гарадз. (Цыхун),
арбі́т м. — Рас. (ЛАБНГ),
аральбі́т м., арадзьбі́т м. — Віц. р. (ЛАБНГ, Каспяровіч, Станкевіч),
арацьбі́к м. — Буда-Каш. (Мат. Гом.),
плуга́р м. — Верхнядзв., Гом. р. (СПЗБ, НЛГ),
плуга́тар м. — Бых., Калінк., Лоеў. (ЛАБНГ, Янкова),
плуга́тнік м. — Калінк. (ЛАБНГ),
плугаві́к м. — Чэрык., Карм. (ЛАБНГ, Мат. Гом.),
плугаўшчы́к м. — Петр. (Мат. Гом.),
ро́льнік м. — спарадычна паўн.-зах. з., Бар., Вілен. р. (ЛАБНГ, СПЗБ),
ра́льнік м. — Смарг., Карэл. (Мат. Гарадз., Шаталава),
рале́йнік м. — мясц. (Насовіч),
па́хар м. — асн. мас. г., у межах цэнтр. з. і заходняй часткі паўн.-зах. з. - спарадычна (ЛАБНГ, СПЗБ, Мат. апыт.),
па́хат м. — Круп. (ЛАБНГ),
па́хатнік м. — Ганц. (ЛАБНГ),
паха́ннік м. — Мсцісл. (Юрчанка),
пашні́к м. — Пол. (ЛАБНГ),
хлебапа́хар м. — Бых., Маз. (ЛАБНГ, Шаталава),
хлебаро́б м. — Бых. (ЛАБНГ),
земляро́б м. — Верхнядзв., Бых. (ЛАБНГ),
ганя́ты м. — Бых. (ЛАБНГ),
разганя́ннік м. — Мсцісл. (Юрчанка).

Слоўнік беларускай мовы

ара́ты наз.