аддзяўбці 1 значэння -1- Граматычны слоўнік дзеясловаСлоўнік беларускай мовы Граматычны слоўнік дзеяслова аддзяўбці́ зак., што аддзяўбу́, аддзяўбе́ш, аддзяўбе́, аддзяўбё́м, аддзеўбяце́, аддзяўбу́ць; аддзяўбі́, аддзяўбі́це; аддзё́ўб, аддзяўбла́, аддзяўбло́, аддзяўблі́; аддзё́ўбаны; аддзё́ўбшы Слоўнік беларускай мовы аддзяўбці́ і аддзяўба́ць зак., -бу́, -бе́ш, -бе́, -бём, аддзеўбяце́, аддзяўбу́ць; -а́ю, -а́еш, -а́е, -а́юць