абчарціць 1 значэння -1- Граматычны слоўнік дзеясловаСлоўнік беларускай мовы Граматычны слоўнік дзеяслова абчарці́ць зак., што абчарчу́, абчэ́рціш, абчэ́рціць, абчэ́рцім, абчэ́рціце, абчэ́рцяць; абчарці́, абчарці́це; абчарці́ў, абчарці́ла, абчарці́лі; абчэ́рчаны; абчарці́ўшы Слоўнік беларускай мовы абчарці́ць зак., абчарчу́, абчэ́рціш, -ціць, -цім, -ціце, -цяць