Ускі́д (у геалогіі), адна з форм разрыўных тэктанічных рухаў горных парод. Адбываецца пры падняцці аднаго блока зямной кары адносна другога. Пры гэтым пароды вісячага боку ўскіду, якія ляжаць вышэй паверхні зрушэння, перасоўваюцца па ёй уверх на пароды ляжачага боку. Ускіды пашыраны ў крышталічным фундаменце Беларусі.