падкараціць 1 значэння -1- Граматычны слоўнік дзеясловаСлоўнік беларускай мовы Граматычны слоўнік дзеяслова падкараці́ць зак., што падкарачу́, падкаро́ціш, падкаро́ціць, падкаро́цім, падкаро́ціце, падкаро́цяць; падкараці́, падкараці́це; падкараці́ў, падкараці́ла, падкараці́лі; падкаро́чаны; падкараці́ўшы Слоўнік беларускай мовы падкараці́ць зак., падкарачу́, падкаро́ціш, -ціць, -цім, -ціце, -цяць