адпароць 1 значэння -1- Граматычны слоўнік дзеясловаСлоўнік беларускай мовы Граматычны слоўнік дзеяслова адпаро́ць зак., што адпару́, адпо́раш, адпо́ра, адпо́рам, адпо́раце, адпо́руць; адпары́, адпары́це; адпаро́ў, адпаро́ла, адпаро́лі; адпо́раты; адпаро́ўшы Слоўнік беларускай мовы адпаро́ць зак., адпару́, адпо́раш, -ра, -рам, -раце, -руць