адзіне́ц (той, хто адбіўся ад статка) м. адзіне́ц, РВ адзінца́, адзінцу́, адзінцо́м, адзінцы́; мн. адзінцы́, РВ адзінцо́ў, адзінца́м, адзінца́мі, адзінца́х; (бабыль) м. адзіне́ц, РВ адзінца́, ДМ адзінцу́, адзінцо́м; мн. адзінцы́, РВ адзінцо́ў, адзінца́м, адзінца́мі, адзінца́х