юрок 1 значэнняў

-1-

Арфаграфічны слоўнік (Наша Ніва)

юро́к юрка́

Краёвы слоўнік усходняй Магілеўшчыны

юро́к, юрка́, м. Кароценькая палачка з дзірачкамі ў абодвух канцах для звівання ў клубок нітак.
Вазьмі юрок ды змытай етыя ніткі. Журбін Бялынкав. Юрком лаўчэй мытаць ніткі. Хвёдараўка Краснап. Удзень мне нітку ў юрок, ато я ня віджу, а мне нада мытаць ніткі на клубок. Крычаў. Бяз юрка кепска ніткі мытаць, у рукі рэжыць. Буда Рагатая Мсцісл.

Слоўнік беларускай мовы

юро́к юрка́, -ку́, -ко́ў

Граматычны слоўнік назоўніка

юро́к2 (прыстасаванне) м. НВ юро́к, юрка́, ДМ юрку́, юрко́м; мн. НВ юркі́, юрко́ў, юрка́м, юрка́мі, юрка́х