юрлівец 1 значэнняў

-1-

Арфаграфічны слоўнік (Наша Ніва)

юрлі́вец -і́ўца М -і́ўцу, чый: юрлі́ўцаў

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы

юрлі́вец, -і́ўца, мн. -і́ўцы, -і́ўцаў, м. Чалавек, якому ўласціва сладастраснасць, павышанае імкненне да задавальнення палавых пачуццяў.

Слоўнік беларускай мовы

юрлі́вец -і́ўца, -і́ўцу, -і́ўцаў

Граматычны слоўнік назоўніка

юрлі́вец м. юрлі́вец, РВ юрлі́ўца, ДМ юрлі́ўцу, юрлі́ўцам; мн. юрлі́ўцы, РВ юрлі́ўцаў, юрлі́ўцам, юрлі́ўцамі, юрлі́ўцах