чарціць 1 значэння

-1-

Граматычны слоўнік дзеяслова

чарці́ць незак., што чарчу́, чэ́рціш, чэ́рціць, чэ́рцім, чэ́рціце, чэ́рцяць; чарці́, чарці́це; чарці́ў, чарці́ла, чарці́лі; чэ́рчаны; чэ́рцячы

Слоўнік беларускай мовы

чарці́ць незак., чарчу́, чэ́рціш, -ціць, -цім, -ціце, -цяць