цешча 1 значэнняў

-1-

Арфаграфічны слоўнік (Наша Ніва)

це́шча Р мн. це́шчаў

Чалавек

цешча, жончына маці.

це́шча ж. — асн. мас. г. (акрамя Слуц. р.), Смален. р., Маг. р., Кобр., спарадычна ўсх.-маг. р. (ЛАБНГ, Мат. Гарадз., Мат. дыял. сл., ЖНшС, Бялькевіч, Дабравольскі, Варлыга, Насовіч, Шатэрнік),
цёшча ж. — усх. з., спарадычна гарадз.-бар. г., Пруж., Беластоц. р. (ЛАБНГ, ЖНшС, Каспяровіч),
чэ́шча ж. — Слуц. р., Шум., Асіп., Пух., Ганц., Лун., Стол., Жытк., Петр., Лельч., Акц., Гл., Маз., Гом. (ЛАБНГ, СПЗБ, ДСБ, ТС, НЛГ),
тэ́шча ж. — зах.-пал. г. (ЛАБНГ),
тэ́сця ж. — Воран. (Мат. Гарадз.),
тэсцёва ж. — Воран. (ЛАБНГ, СПЗБ),
тэ́сцева, тэ́сцевая, тасцёва, тасцява, тасцява́я субст. прым. — Вілен. р., Іўеў., Гарадз., Воран. (ЛАБНГ, СПЗБ).

Слоўнік беларускай мовы

це́шча -чы, -ч і -чаў

Граматычны слоўнік назоўніка

це́шча ж. це́шча, РДМ це́шчы, це́шчу, це́шчай (-аю); мн. це́шчы, РВ це́шчаў, це́шчам, це́шчамі, це́шчах