унучка 1 значэнняў

-1-

Арфаграфічны слоўнік (Наша Ніва)

уну́чка

Чалавек

унучка, дачка сына або дачкі.

уну́чка ж. — Вілен. р., Воран., Валож., Астр. (СПЗБ, Мат. Гарадз.),
уну́ка ж. — Чэрв. р., Смален. р., Гарадз., Баран., Кобр., Стол., Лях., Жытк., Лоеў., Старадарож. (СПЗБ, ТС, ЖНшС, Сл. Гарадз., Дабравольскі, Шатэрнік, Янкова),
унучу́рка ж. — Бял. (Яўсееў).

Слоўнік беларускай мовы

уну́чка -чцы, -чак

Граматычны слоўнік назоўніка

уну́чка ж. уну́чка, уну́чкі, ДМ уну́чцы, уну́чку, уну́чкай (-аю); мн. уну́чкі, РВ уну́чак, уну́чкам, уну́чкамі, уну́чках