трубіць 1 значэння

-1-

Арфаграфічны слоўнік (Наша Ніва)

трубі́ць

Граматычны слоўнік дзеяслова

трубі́ць незак., што і без дап. трублю́, тру́біш, тру́біць, тру́бім, тру́біце, тру́бяць; трубі́, трубі́це; трубі́ў, трубі́ла, трубі́лі; тру́бячы

Слоўнік беларускай мовы

трубі́ць незак., трублю́, тру́біш, -біць, -бім, -біце, -бяць