дачарціць 1 значэння -1- Граматычны слоўнік дзеясловаСлоўнік беларускай мовы Граматычны слоўнік дзеяслова дачарці́ць зак., што дачарчу́, дачэ́рціш, дачэ́рціць, дачэ́рцім, дачэ́рціце, дачэ́рцяць; дачарці́, дачарці́це; дачарці́ў, дачарці́ла, дачарці́лі; дачэ́рчаны; дачарці́ўшы Слоўнік беларускай мовы дачарці́ць зак., дачарчу́, дачэ́рціш, -ціць, -цім, -ціце, -цяць