авадзень 1 значэнняў

-1-

Арфаграфічны слоўнік (Наша Ніва)

авадзе́нь -дня́ М -дні́

Жывёльны свет

авадзень, двухкрылае насякомае, лічынкі якога паразітуюць у целе жывёлы.

авадзе́нь м. — паўн.-зах. з., цэнтр. з. (ЛАБНГ, АЛА, СПЗБ),
авадзён м. — Капыл., Слон., Навагр., Клім., Свісл., Крыч. (АЛА, ЛАБНГ, Н. сл-сць, Бялькевіч, Шаталава),
абадзе́нь м. — Малад., Пін., Стаўб. (АЛА, ЛАБНГ),
абадзён м. — Зэльв. (АІІА),
валадзён м. — Гарадз. р. (СПЗБ, З нар. сл.),
вадзе́нь м. — віц.-маг. г. (ЛАБНГ, АЛА, Бялькевіч, Яўсееў, Насовіч),
во́вудзень м. — Карэл. (АЛА, Шаталава),
ава́д м. — Старадарож., Саліг., Гл., усх.-пал. р., паўдн. р., Мёр., Паст. (АЛА, ЛАБНГ, НС, З нар. сл., Янкоўскі),
гава́д м. — Пін. (Шаталава),
гіль м. — Гарадз. р. (АЛА, СПЗБ, Мат. мен.-мал., Шаталава, Цыхун),
бонк м. — Воран. (СПЗБ, АЛА, Шаталава),
бо́нка ж. — Гарадз. р. (Сцяшковіч),
бомк м. — Свісл. (Цыхун),
бо́мка ж. — Іўеў. (Сцяшковіч),
бамча́к м. — Іўеў. (Сцяшковіч),
жужа́к м. — Чэрв. (СПЗБ),
здрок м. — Пух., Старадарож., Лях., Ганц., Верхнядзв., Уздз. (СПЗБ, СЦБ, НС, Шаталава),
здрык м. — Рэч. (НС),
здрак м. — Браг. (АЛА),
строк м. — Карэл., Кір., Пін., Шчуч. (ЛАБНГ, НС, Н. сл-сць, Цыхун),
гез м. — Беластоц. р. (СПЗБ),
гедз м. — Маз. (З нар. сл.),
гела́з м., гілёз м. — Гарадз. р. (Цыхун),
зык м. — Віл., Лаг., Чэрв., Жлоб. (СПЗБ, Мат. Гом.),
зыг м. — Валож. (СЦБ),
зы́каўка ж. — мясц. (Насовіч),
кзык м. — мясц. (Насовіч),
дрык м. — Чэрык. (Бялькевіч),
кручо́к м. — Воран., Шчуч., Смарг., Паст. (СПЗБ),
бі́рзгела ж. — паўн.-зах. з. (СПЗБ),
бры́згаўкі мн. — Верхнядзв. (СПЗБ),
дундары́ мн. — паўн.-зах. з. (СПЗБ),
авадзье́ н. зборн. — Капыл., Ганц. (СПЗБ, З нар. сл.),
говы́ддзе н. зборн. — Драг. (ЛП),
авадне́ча ж. зборн. — Гом. (НЛГ).

Слоўнік беларускай мовы

авадзе́нь -дня́, -дні́, -днёў

Граматычны слоўнік назоўніка

авадзе́нь м. авадзе́нь, РВ авадня́, авадню́, аваднём, авадні́; мн. авадні́, РВ аваднёў, авадня́м, авадня́мі, авадня́х