Імунітэт_супрацьвірусны 1 значэння

-1-

Слоўнік па агульнай і медыцынскай вірусалогіі

Імунітэ́т супрацьві́русны, сукупнасць абаронна-адаптацыйных рэакцый і прыстасаванняў, накіраваных на ахову арганізма ад пашкоджваючага ўздзеяння вірусаў. Агульныя заканамернасці супрацьвіруснага імунітэту аналагічныя такім жа супраць антыгенаў іншай прыроды. Асаблівасці прыроднага супрацьвіруснага імунітэту складаюцца ў большасці выпадкаў з арэактыўнасці клетак, прысутнасці ў сакрэтах супрацьвірусных інгібітараў, іншых механізмаў супрацьвіруснага ўздзеяння камплементу і фагацытаў, меншай абарончай ролі нармальнай мікрафлоры, адсутнасці такой у лізацыму, са знішчэння інфіцыраваных вірусам клетак натуральнымі кілерамі. Унутрыклетачныя формы віруса выклікаюць цытатаксічны варыянт клетачнага імуннага адказу, які накіраваны супраць інфіцыраваных вірусам клетак. Пазаклетачная форма віруса індуцыруе гумаральны імунны адказ. Антыцелы, якія ўтварыліся ў выніку яго, блакуюць прымацаванне вірыёнаў да мембраны ўспрымальных клетак і зніжаюць іх таксічнае ўздзеянне (гл. генетыка вірусаў).