тулава 1 значэнняў

-1-

Арфаграфічны слоўнік (Наша Ніва)

ту́лава

Жывёльны свет

тулава, цела жывёліны без галавы і канечнасцей.

тулава н. — агульн., за выключэннем поўдня (Каспяровіч, Шатэрнік, Мат. апыт.),
ту́лаў м. — Жытк. (ТС),
ту́луб м. — паўдн. р. (ТС, Мат. апыт.).

Чалавек

тулава, цела чалавека без галавы і канечнасцей.

ту́лава ж. — Віц. р., Чэрв., Смален. р. (Каспяровіч, Шатэрнік, Станкевіч, Дабравольскі),
то́луб м., ту́лаб м. — Стол., Жытк. (ТС).

Слоўнік беларускай мовы

ту́лава -ве, -ваў

Граматычны слоўнік назоўніка

ту́лава н. НРВ ту́лава, ту́лаву, ту́лавам, ту́лаве; мн. НВ ту́лавы, ту́лаваў, ту́лавам, ту́лавамі, ту́лавах