тулава 1 значэнняў -1- Арфаграфічны слоўнік (Наша Ніва)Жывёльны светЧалавекСлоўнік беларускай мовыГраматычны слоўнік назоўніка Арфаграфічны слоўнік (Наша Ніва) ту́лава Жывёльны свет тулава, цела жывёліны без галавы і канечнасцей. тулава н. — агульн., за выключэннем поўдня (Каспяровіч, Шатэрнік, Мат. апыт.),ту́лаў м. — Жытк. (ТС),ту́луб м. — паўдн. р. (ТС, Мат. апыт.). Чалавек тулава, цела чалавека без галавы і канечнасцей. ту́лава ж. — Віц. р., Чэрв., Смален. р. (Каспяровіч, Шатэрнік, Станкевіч, Дабравольскі),то́луб м., ту́лаб м. — Стол., Жытк. (ТС). Слоўнік беларускай мовы ту́лава -ве, -ваў Граматычны слоўнік назоўніка ту́лава н. НРВ ту́лава, ту́лаву, ту́лавам, ту́лаве; мн. НВ ту́лавы, ту́лаваў, ту́лавам, ту́лавамі, ту́лавах